مقایسه کار و توان عضلات همسترینگ و چهارسرران در کاراته کاران حرفه ای قبل و بعد از خستگی

Abstract

هدف:<br /> نرخ کار انجام شده به وسیله اغلب عضلات به ندرت در طی زمان ثابت می ­باشد، به دلیل تغییرات زمانی سریع کار عضلات، محاسبه توان عضلانی که به عنوان تابعی از زمان تعریف می ­شود، ضروری می­ باشد. هدف پژوهش حاضر سنجش تفاوت کار و توان عضلات مفصل زانو قبل و بعد از خستگی عضلانی در کاراته کاران حرفه ­ای زن جهت معرفی ریسک فاکتورهایی برای آسیب بود.<br />روش بررسی:<br /> 14 زن ورزشکار کاراته کار نخبه (1/3±15/5 سال) با استفاده از دستگاه بایودکس ایزوکینتیک در سرعت ­های 60، 180 و 300 درجه بر ثانیه قبل و بعد از پروتکل خستگی عضلات چهارسرران و همسترینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند.<br /> یافته ­ها:<br /> هیچ گونه اختلافی در متغیر توان عضلات همسترینگ و چهارسرران طی قبل و بعد از خستگی در سرعت زاویه ­ای 180 درجه بر ثانیه مشاهده نشد (0/05<p). در سرعت 180 درجه بر ثانیه گروه عضلات همسترینگ هیچ گونه تغییری را بعد از خستگی نشان نداد (0/05<p). در سرعت 60 و 300 درجه بر ثانیه هر دو گروه عضلات همسترینگ و چهارسر ران توان کمتری را بعد از خستگی عضلانی نشان دادند (0/04=p).<br /> نتیجه ­گیری:<br /> نتایج پژوهش حاضر نشان داد که خستگی در سرعت ­های متوسط بر توان و کار انجام شده توسط عضلات اطراف مفصل زانوی کاراته کاران تاثیر چندانی ندارد. اما بطور کلی، احتمالا خستگی می ­تواند سبب ایجاد عدم تعادل در توان مکانیکی و کار انجام شده عضلات همسترینگ و چهارسرران در دیگر سرعت ­های زاویه­ ای مفصل شود که احتمال آسیب­ دیدگی را در مفصل زانو افزایش می ­دهد.