ارزیابی مقایسه ای مشخصات توپوگرافی قرنیه در بیماران دارای کراتوکونوس دو طرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه

Abstract

هدف:<br /> هدف از این مطالعه، ارزیابی مقایسه ای مشخصات توپوگرافی قرنیه ای دو چشم در بیماران دارای کراتوکونوس دو طرفه همراه با خطوط وگت یکطرفه می باشد. <br /> روش بررسی:<br /> در این مطالعه آینده نگر مقطعی، بیماران کراتوکونوس بالینی دوطرفه دارای خطوط وگت یکطرفه، براساس یافته های بیومیکروسکوپ و نقشه های توپوگرافی مبتنی بر دیسک پلاسیدو و توموگرافی مبتنی بر شیمفلاگ مطالعه شدند. همه بیماران، تحت معاینات چشمی جامع شامل اندازه گیری حدت بینایی دور اصلاح شده و اصلاح نشده، سایکلورفرکشن (محاسبه شده توسط آنالیز وکتور)، قرار گرفتند. در این مطالعه، مشخصات توپوگرافی بیماران توسط سیستم توپوگرافی قرنیه Tomey (TMS-4; Tomey, Germany) ارزیابی شد و در صورتی که اختلاف پارامترهای اندازه گیری شده میان چشم های کراتوکونوسی دارای خطوط وگت و فاقد خطوط، توزیع نرمال دارد، از آزمون تی زوجی و در غیر این صورت از آزمون رتبه های علامت دار ویلکاکسون استفاده شد. مقدار 0/05p<، سطح معنی داری آزمون ها در نظر گرفته شد.<br /> یافته ها:<br /> 50 بیمار، با میانگین سنی 5/46±27/43، بین سن 38-20 سال، وارد این مطالعه شدند. نتایج نشان داد که به جز پارامتر J45 (0/58=p)، سایر پارامترهای حدت بینائی دور اصلاح شده و اصلاح نشده، اسفر، سیلندر، معادل اسفر و J0، بین دو گروه کراتوکونوس دارای خطوط وگت و فاقد این خطوط، تفاوتی نداشتند (همه مقادیر p کمتر از 0/001). همچنین، پارامترهای اندازه گیری شده توسط توپوگرافی شامل کراتومتری فلت (3/33±46/48 در برابر 2/22±44/44)، کراتومتری استیپ (4/39±52/48 در برابر 3/26±47/02)، کراتومتری حداقل (3/37±46/36 در برابر 2/17±44/35)، کراتومتری میانگین (3/96±49/27 در برابر 2/60±45/74)، شاخص منظمی سطح (1/39±1/12 در برابر 0/41±0/52)، شاخص عدم تقارن سطح (1/25±2/32 در برابر 1/04±1/42)، شاخص کراتوکونوس (28/83±75/07 در برابر 33/52±48/10) و شاخص شدت کراتوکونوس (22/25±65/88 در برابر 29/40±38/61)، (مقدار p برای تمام پارامترهای مذکور کمتر از 0/001) در چشم دارای خطوط وگت بالاتر از چشم های فاقد خطوط وگت در بیماران کراتوکونوسی بود.<br /> نتیجه‌گیری:<br /> پارامترهای توپوگرافی قرنیه، تفاوت قابل ملاحظه ای بین چشم دارای خطوط وگت و فاقد خطوط وگت در بیماران کراتوکونوس، نشان دادند. نتایج این مطالعه می تواند در ارزیابی و درمان بیماران کراتوکونوس، مد نظر قرار گیرد.