مقایسه ی تاثیر دوپروتکل تمرینی بر تعادل و ترس از افتادن زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو

Abstract

هدف:<br /> استئوآرتریت زانو از جمله شایع ترین اختلالات عضلانی اسکلتی است که باعث تخریب مفصل و متعاقب آن نقص حس عمقی، کاهش تعادل و زمین خوردن می شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر استئوآرتریت زانو بود. <br /> روش بررسی:<br /> مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون می‌باشد که تعداد 25 زن مبتلا به بیماری استئوآرتریت زانو به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تجربی تقسیم شدند. بیماران به مدت 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه به انجام تمرینات پرداختند. در ابتدا و انتهای تحقیق، تعادل ایستا، تعادل پویا و ترس از افتادن بیماران، به ترتیب بوسیله‌ی آزمون ایستادن روی یک پا، آزمون تعادل وای (Y) و پرسشنامه ی ترس از افتادن (FES-I) ارزیابی شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های آماری از آمار توصیفی، آزمون تحلیل واریانس اندازه‌ گیری مکرر نوع دو در سطح معنی‌داری 5 درصد استفاده شد.<br /> یافته‌ ها:<br /> افزایش معنی‌داری در تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی1 و گروه تجربی 2 مشاهده شد (0/001p<). در مجموع در نمره های تعادل ایستا و پویا بین گروه ها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0/05p>). در نمره ترس از افتادن در گروه تجربی 1 و گروه تجربی 2 تفاوت معنی‌داری یافت شد (0/001p<). در مجموع در مورد ترس از افتادن بین گروه ها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0/05p>).<br /> نتیجه‌گیری:<br /> از یافته‌ ‌های تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت که اضافه شدن تمرینات ثبات مرکزی به تمرینات قدرتی و تعادلی که تنها بر مفصل زانو تمرکز داشته است، می‌تواند بر بهبود تعادل و کاهش خطر افتادن بیماران مبتلا به استئوآرتریت موثر باشد.