نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقربانی, مهرانگیزfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:44:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:44:30Z
dc.date.available1399-07-09T01:44:30Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:44:30Z
dc.date.issued2014-09-23en_US
dc.date.issued1393-07-01fa_IR
dc.date.submitted2014-01-04en_US
dc.date.submitted1392-10-14fa_IR
dc.identifier.citationقربانی, مهرانگیز. (1393). پاسخ عصبی عضلانی بیماران مبتلا به ناپایداری حاد مچ پا در بازیابی تعادل. فصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشی, 3(2), 69-77. doi: 10.22038/jpsr.2014.3337fa_IR
dc.identifier.issn2322-5238
dc.identifier.issn2345-2730
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/jpsr.2014.3337
dc.identifier.urihttp://jpsr.mums.ac.ir/article_3337.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/205299
dc.description.abstractهدف: پیچ‌خوردگی‌های حاد مچ پا (lateral Ankle Sprains; LAS)، از شایعترین آسیب‌های مراجعه شده به مراکز اورژانس محسوب می‌شود. هدف از این مطالعه؛ بررسی مکانیسم بازیابی تعادل افراد مبتلا به ناپایاری حاد مچ پا به ‌منظور ایجاد درک روشن اثرات این آسیب بر مفصل، برای پزشکان و درمانگران در پیشگیری از وقوع دوباره آسیب و عوارض بعدی آن از جمله ناپایداری مزمن مچ پا است. روش‌بررسی: برنامه آزمایشی نوارگردان با شبیه‌سازی افتادن، با مطالعه شدت فعالیت الکترومیوگرافی 4 عضله ثبات‌دهنده پاسچر شامل: ساقی قدامی (Tibialis Anterior; TA)، دوقلوی میانی (Medialis Gastrocnemius; MG)، پهن میانی (Vastus Medialis; VM) و راست‌کننده ستون فقرات در ناحیه سوم کمری (L3)، هنگام بروز شتاب ناگهانی در سطح اتکاء روی دو سمت درگیر و غیر درگیر بدن به دو جهت روبه جلو و عقب بر روی 20 زن بزرگسال در دو گروه: (10 فرد مبتلا به پیچ‌خوردگی حاد کناره خارجی مچ پا (LAS)؛ با میانگین سنی؛ 2/03± 23/9 سال و 10 فرد سالم با میانگین سنی؛ 3/2 ± 26/4 سال) انجام‌ شد. داده‌های الکترومیوگرافی (Electromyography; EMG) به روش تحلیل واریانس چندگانه و تحلیل عاملی 4×2×2 مورد تحلیل و ارزیابی قرارگرفت. یافته‌ها: فعالیت بالاتر TA راست و چپ در شتاب به جلو، به طور معنی‌داری در گروه LAS حاد بیش از گروه نرمال نشان‌داده ‌شد. فعالیت بالاتر MG سمت راست بدن در شتاب رو به عقب، به طور معنی‌داری در گروه سالم بیش از گروه LAS نشان‌داده‌ شد. فعالیت EMG عضلات دو سمت بدن در گروه افراد بیمار متقارن است. نتیجه گیری: بی‌ثباتی حاد مچ پا با تأثیر بر دستگاه عصبی اسکلتی عضلانی، مکانیسم کنترل تعادلی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.fa_IR
dc.format.extent333
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.publisherMashhad University of Medical Siencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی- پژوهشی علوم پیراپزشکی وتوانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Paramedical Sciences & Rehabilitationen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/jpsr.2014.3337
dc.subjectالکترومایوگرافی سطحی (sEMG)fa_IR
dc.subjectتعادلfa_IR
dc.subjectپیچ خوردگی حاد کناره خارجی مچ پا (LAS)fa_IR
dc.subjectالگوهای حرکتیfa_IR
dc.subjectپلی نوروپاتیfa_IR
dc.titleپاسخ عصبی عضلانی بیماران مبتلا به ناپایداری حاد مچ پا در بازیابی تعادلfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بروجرد، باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، بروجرد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue2
dc.citation.spage69
dc.citation.epage77
nlai.contributor.orcid0000-0002-1454-7301


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد