نقش میانجی‌گر تنظیم هیجان در رابطه بین خودکارآمدی، پریشانی روان‌شناختی با کاهش وزن

Abstract

زمینه و اهداف: خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن و پریشانی روان­شناختی از جمله عواملی هستند که در تعیین راهبردهای تنظیم هیجان در جراحی­های چاقی نقش­های مهمی ایفا می­کنند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی­گر تنظیم هیجان در رابطه بین خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن، پریشانی روان­شناختی با کاهش وزن افراد چاق جراحی شده به روش اسلیو گاستروکتومی بود. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام افراد چاقی بود که در کلینیک پژوهشکده غدد و متابولیسم مورد عمل جراحی لاپاراسکوپی اسلیو گاسترکتومی قرار گرفته بودند و از میان آن­ها 200 نفر به روش نمونه­برداری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل شاخص توده بدنی؛ پرسشنامه سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی؛ فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس و پرسشنامه تنظیم هیجان بود. داده­های پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داداثر کل خودکارآمدی بر کاهش وزن (01/0>P، 247/0=β) و اثر غیر مستقیم از طریق تنظیم هیجان (01/0>P، 088/0=β) معنادار بود. اثر کل پریشانی روان­شناختی بر کاهش وزن (05/0>P، 254/0-=β) و اثر غیر مستقیم پریشانی روان­شناختی از طریق تنظیم هیجان (01/0>P، 010/0-= β) معنادار بود. بحث: چنین به نظر می­رسد که خودکارآمدی با تحت تأثیر قرار دادن فرد و ارتقای تنظیم هیجانی کارامد پریشانی روان­شناختی او را کاهش داده و منجر به کاهش وزن فرد می­شود