بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی پرسشنامه خود متمایزسازی دریک و مورداک(فرم کوتاه)

Abstract

هدف: پژوهش حاضر به‌منظور بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی پرسشنامه تمایزیافتگی خود - فرم کوتاه دریک و همکاران (2015، DSI-SF))) انجام گرفت. روش: حجم نمونه این پژوهش شامل 1503 نفر (433 مرد و 1070زن) در رنج سنی (14-62 مرد) و (18- 59 زن) که با روش نمونه‌گیری در دسترس در سراسر کشور از کاربران شبکه‌های اجتماعی انتخاب شدند و سپس کاربران به پرسشنامه الکترونیکی تمایزیافتگی خود (DSI-SF) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که ساختار پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است. در این تحقیق پس از بررسی روایی محتوا، برای بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و ضرایب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 741/0 به‌دست آمد. همچنین نتایج تحلیل مؤلفه‌های اصلی با استفاده از چرخش واریماکس منجر به استخراج پنج عامل شد. نتایج تحلیل عاملی مؤید آن است که ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده‌ها دارد و برازندگی تحلیل عاملی تأییدی بر پایه نرم افزار spss وجود عوامل پنجگانه را تأیید کرد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، مؤید این است که ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده‌ها دارد و همه شاخص‌های نیکویی برازش، مدل را تأیید می­کنند . بحث و نتیجه‌گیری: یافته­های تحلیل عاملی، تقریباً مشابه تحقیقات انجام‌گرفته در فرهنگ اصلی و ضرایب پایایی و روایی نیز به نتایج تحقیقات پیشین نزدیک بود. بنابراین با توجه به خصوصیات روان‌سنجی مطلوب، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای تعیین خودمتمایز‌سازی است.