سنجش اثربخشی پذیرش و تعهد درمانی بر سازگاری زناشویی همسران جانباز شهر تهران

Abstract

پژوهش حاضر به بررسی میزان اثرمندی پذیرش و تعهد درمانی بر سازگاری زناشویی در همسران جانبازان شهر تهران پرداخته است. طرح این پژوهش، طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ پژوهش، شامل تمامی همسران جانبازان مراجعه‌کننده به مراکز درمانی منطقه‌ 5 شهر تهران در نیمه‌ دوم سال 1394 بود. اعضای نمونه پژوهش حاضر، 28 نفر از همسران جانبازان منطقه 5 شهر تهران بودند که به روش نمونه‌گیری داوطلبانه از بین مراجعان به مراکز درمانی آموزش و پرورش منطقه 5 شهر تهران انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 14 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند اما اعضای گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکردند. پس از اجرای درمان، از اعضای هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) بود. در نهایت داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از شیوه‌ آماری تحلیل کوواریانس، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که پذیرش و تعهد درمانی موجب سازگاری زناشویی در همسران جانبازان شهر تهران شده است.