تجربه‌هاى عرفانى واقعى و گمراه‌کننده

Abstract

این مقاله اى است درباره اهمیت معرفت شناسانه تجربه دینى, و روشى که از طریق آن, تجربه دینى مى تواند موجب پیدایش معرفت شود. من در درجه اول به برخى از تجربه هاى عرفانى کلاسیک مى پردازم, اما (همان گونه که در اواخر مقاله نشان خواهم داد) معتقدم که استدلالِ این مقاله کاملاً کلى است. توضیح من به چهار بخش تقسیم مى شود. در بخش نخست, چند تفکیک مقدماتى انجام مى دهم و مسأله را تنسیق مى کنم. بخش دوم, شامل قسمت عمده استدلالِ اساسى [مذکور] است. در بخش سوم, از دو نظر تا حدودى فرعى بحث مى کنم. و سرانجام, در بخش چهارم, سعى مى کنم تا رشته هاى این استدلال را به هم بپیوندم و آنها را به صورت چیزى درآورم که به نظرم کامل ترین مدلول آنهاست.