بررسی کمی و کیفی پسماندهای آزمایشگاهی مجتمع آزمایشگاهی زکریای رازی (تهران 1393 )

Abstract

زمینه و هدف: پسماندهای آزمایشگاهی در حجم کم ولی تنوع زیاد تولید می شوند و از نظر معیار خطرپذیری دارای چهار خصوصیت خورندگی، سمیت، اشتعال پذیری و واکنش پذیری می باشند به همین دلیل در دست هی پسماندهای خطرناک قرار می گیرند. برای جلوگیری از خسار تهای وارده به انسان و محیط زیست، این پسماندها نیازمند مدیریت صحیح می باشند، به همین منظور این مطالعه با هدف ارزیابی کمی، کیفی و مدیریت پسماندهای آزمایشگاهی مجتمع زکریای رازی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران به اجرا درامد. <br />مواد و رو شها: در این مطالعه، با مصاحبه ی حضوری، آزمایشگاه های پر کاربرد مشخص و سپس از بین آن ها، دو آزمایشگاه آموزشی و دو آزمایشگاه پژوهشی برای نمونه گیری کمی و کیفی پسماند انتخاب شدند، پس از نمونه گیری، پسماندهای خطرناک بر اساس کلاس خطر آ نها به چهار گروه پسماند خورنده، سمی، اشتعال پذیر و واکنش پذیر طبقه بندی شدند. <br />یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آزمایشگاههای پژوهشی با 54 درصد بیشترین سهم تولید پسماند اشتعال پذیر و آزمایشگا ههای آموزشی با 56 درصد بیشترین سهم تولید پسماند خورنده را به خود اختصاص داده اند. <br />نتیجه گیری: در اکثر آزمایشگا ههای این مجتمع ( 88 درصد) لیست مشخصی از پسماندهای تولیدی وجود ندارد و همچنین به جز 16 درصد از آزمایشگاه ها که پسماندهای خطرناک را تفکیک و در ظروف ایمن دفن می کنند، در سایر آزمایشگاهها این پسماندها داخل سینک های فاضلاب تخلیه می گردند و مدیریت صحیح وجود ندارد و لازم است لیست پسماندهای تولیدی در هر آزمایشگاه با کمک مسئول آزمایشگاهها تهیه شود.