تقابلهای دوگانه ظاهری و کلامی آیین نوروزی حاجی فیروز در آخرین گاهنبار سال در شیراز

Abstract

آیین نوروزی حاجی فیروز از جمله ذخایر فرهنگ ایرانی و حامل داده‌های مهمی در باب اعتقادات کهن ایرانیان با کارکردی هویتی است. حضور این سنت کهن در آخرین گاهنبار سال در شیراز همچنان دیده می‌شود. به منظور یافتن پاسخ برای این پرسش که اساساً دلایل وجود تقابل‌های دوگانه‌ ظاهری و کلامی در شخصیت و آواز حاجی فیروز از کجاست، روش زبان‌شناسانه‌ <strong>سوسور- استراوس</strong> مبتنی بر تولید معنا به ­واسطه‌ وجود تقابل‌های دوگانه به­ کار گرفته شد. مدعای اصلی مبتنی بر فره‌وشی بودن شخصیت حاجی فیروز بود. پس از انجام تحقیقات، چنین مشخص شد که در واقع حاجی فیروز نماینده‌ای از دنیای مردگان است که تقابل‌های خصوصیات دنیای زندگان و مردگان را در خود جای داده و کارکردی به­عنوان حلقه‌ اتصال دنیای مردگان و دنیای زندگان داراست.