هئومه و سومه در اندیشۀ هندوان و ایرانیان باستان

Abstract

آیین مربوط به هئومه و سومه به ترتیب ، یکی از آئی ن های محوری در ایران و هند روزگار باستان<br />بوده است . این آئین به افشردن هئومه/سومه اختصاص داشته است . آن گونه که از اوستا و ریگ ود ا<br />پیداست صورت اول یۀ هئومه/سومه گیاهی بود که به سبب خواص آن مورد توجه بوده است .<br />خاصیت این گیاه موجب شد تا به تدریج آئینی خاص برای آن به وجود آید . آئین تهی ۀ شراب<br />هئومه/سومه با آداب و رسوم خاصی همراه بود . به قدری این آئین حرمت داشت که شراب<br />هئومه/سومه تنها باید به دست روحانیون هر دو دین فراهم م ی شد. کم کم قداست این گیاه راه را<br />برای ظهور ایزد هئومه/سومه باز کرد و به همین جهت قطعاتی از سرودهای ریگ ود ا و اوستا<br />درخطاب به این دو ایزد سروده شده است . بر طبق این قطعات، بزرگ ترین خویشکاری ایزد<br />هئومه/سومه شفابخشی و بخشیدن جاودانگی است . این امر بیانگرآن است که احتمالا خاصیت<br />درمانی این گیاه به عنوان خویشکاری این ایزد ذکر شده است.