مکشا از دیدگاه مکتب بهکتی ویشنویی (از رامانوجه تا نانک)

Abstract

انسان ها در طول تاریخ همواره به دنبال رسیدن به نجات و سعادت ابدی بوده اند و از<br />آن به تعابیر مختلف یاد کرده اند . هندوان نیز در پی اعتقاد به آموزۀ تناسخ وکرمه، این هدف را<br />مترادف با مکشا یا نجات از چرخۀ سمساره و کرمه دانسته اند که روح در این حالت به اتّحاد غایی<br />با برهمن می رسد و می تواند سعادت و زندگی جاوید را تجربه کند . در این میان، اندیشمندان<br />مکتب بهکتی با تکیه بر تعالیم بهگودگیتا (یکی از کتب مقدس هندو )، تفاسیر مختلفی را از راههای<br />رسیدن به مکشا و چگونگی این جایگاه بیان کرده اند.<br />این نوشتار بر آن است تا ضمن معرّفی مکشا و انواع گوناگون آن ، مختصری از دیدگاه<br />ها و نظرات شخصیّتهای برجسته مکتب بهکتی همچون رامانوجه ، نیمبارکه ، مدهوه ، ولبهه ، کبیر و<br />نانک را ارائه دهد