نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسکندری دامنه, حامدfa_IR
dc.contributor.authorبرجی, مسلمfa_IR
dc.contributor.authorقربانی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T01:24:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T01:24:00Z
dc.date.available1399-07-09T01:24:00Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T01:24:00Z
dc.date.issued2018-08-23en_US
dc.date.issued1397-06-01fa_IR
dc.date.submitted2015-09-28en_US
dc.date.submitted1394-07-06fa_IR
dc.identifier.citationاسکندری دامنه, حامد, برجی, مسلم, قربانی, مهدی. (1397). ابتکارات محلی و دانش بومی در مدیریت اجتماع محور منابع آب (منطقۀ مورد مطالعه: روستای روزکین، بخش ساردوئیه، شهرستان جیرفت). مرتع و آبخیزداری, 71(2), 321-340. doi: 10.22059/jrwm.2018.133034.918fa_IR
dc.identifier.issn5044-2008
dc.identifier.issn2423-7795
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jrwm.2018.133034.918
dc.identifier.urihttps://jrwm.ut.ac.ir/article_67990.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/198299
dc.description.abstractابتکارات محلی از سویی به عنوان فعالیت‌های دسته جمعی خاص، بدون کمک یا مشوق خارجی به منظور کنترل آب‌های زیرزمینی و سطحی تعریف شده است و از سوی دیگر، یکی از مهم‌ترین رویکردهای مدیریتی در منابع آب، رویکرد مدیریت اجتماع محور است که تأکید بر ظرفیت‌سازی و نهادسازی در جوامع محلی برای مدیریت مشارکتی منابع آب دارد. ساختارهای اجتماعی منابع آب یکی از ابعاد دانش بومی در جوامع روستایی ایران محسوب می‌شود که ضرورت دارد در مدیریت منابع آب علاوه بر تحلیل دانش بومی ساختارهای اجتماعی مرتبط با آن نیز مورد تحلیل قرار گیرد. هدف اصلی در این مقاله شناخت ابعاد دانش بومی مرتبط با مدیریت پایدار منابع آب در روستای روزکین بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت است. این مطالعه بر اساس روش‌های مردم‌شناسی و رویکردهای کیفی از جمله مشاهدۀ مستقیم و مشارکتی محقق و مصاحبۀ سازمان­یافته با 32 نفر از افراد مطلع و آگاه (کلیۀ کشاورزان) استفاده شده است. در روستای روزکین ساختار اجتماعی خاصی بر مدیریت منابع آب حاکم است که قدمتی بیش از 100 سال در منطقه دارد. همیاری در مدیریت منابع آب یک اصل اساسی در این روستا محسوب می‌شود و نقش‌های اجتماعی ارباب و زَعیم از ابتکارات اجتماعی این روستا در مدیریت منابع آب است. در این روستا تعداد 10 تشکل یا گروه محلی برای مدیریت منابع آب شکل گرفته که هر گروه از ارباب و زَعیم تشکیل شده است. به­طور کلی می‌توان بیان کرد دانش بومی و سنت‌های محلی در این روستا عامل پایداری منابع آب محسوب می‌شود که می‌توان استدلال کرد در ارتقاء تاب‌آوری سیستم‌های اجتماعی- اکولوژیک در مواجهه با بحران‌های زییست‌محیطی از جمله کم آبی نیز می‌تواند مؤثر باشد. <strong> </strong>fa_IR
dc.format.extent958
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمرتع و آبخیزداریfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Range and Watershed Managmenten_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jrwm.2018.133034.918
dc.subjectابتکارات محلیfa_IR
dc.subjectدانش بومیfa_IR
dc.subjectمدیریت منابع آبfa_IR
dc.subjectروستای روزکینfa_IR
dc.subjectنهاد اجتماعیfa_IR
dc.titleابتکارات محلی و دانش بومی در مدیریت اجتماع محور منابع آب (منطقۀ مورد مطالعه: روستای روزکین، بخش ساردوئیه، شهرستان جیرفت)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری بیابان‌زدائی، دانشکدة منابع طبیعی، دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری آبخیزداری، دانشکدة منابع طبیعی، دانشگاه تهران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران.fa_IR
dc.citation.volume71
dc.citation.issue2
dc.citation.spage321
dc.citation.epage340


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد