کاربرد گشتاور‏های خطی در آنالیز روش آماری هرشفیلد (مطالعة موردی: حوضة هلیل‌رود جیرفت)

Abstract

امروزه، طراحی سازة‏ هیدرولیکی مناسب برای جلوگیری از خطرهای احتمالی سیلاب از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از پارامتر‏های ضروری در طراحی سازه‏های کنترل سیلاب پارامتر حداکثر بارش محتمل در پایة زمانی 24 ساعته است، که این بارش، طبق شرایط نهایی هر حوضه، در دورة بازگشت هزارساله رخ می‏دهد. این مطالعه در حوضة هلیل‌رود جیرفت به منظور صحت‌سنجی دو روش هرشفیلد در برآورد حداکثر بارش محتمل صورت گرفت. در این زمینه، نخست با استفاده از روش گشتاورهای خطی به تحلیل فراوانی سری داده‌های حداکثر بارش سالانه پرداخته و مقدار بارش در دورة بازگشت هزارساله استخراج شد و از آن برای مقایسه با مقادیر به‌دست‌آمده از روش‌های هرشفیلد استفاده شد. نتایج نشان داد داده‌های بارش به‌دست‌آمده از روش دوم هرشفیلد با مقادیر بارش استخراج‌شده از روش گشتاور‌های خطی در دورة بازگشت هزارساله از همبستگی 87_/0 برخوردار است. در نتیجه، روش مذکور روشی با درجة صحت بالا در برآورد حداکثر بارش محتمل در حوضة هلیل‌رود جیرفت شناخته شد. از نتایج این مطالعه می‌توان در سیستم پایش منطقه استفاده کرد.