بررسی کارآیی دو علف‌کش گلایفوسیت و هالوکسی فوپ آر متیل و شعله‌دهی در کنترل گیاه وتیور Roberty(L.) Chrysopogon zizanioides

Abstract

به منظور بررسی تاثیر روش‌های مدیریت شیمیایی و فیزیکی در کنترل گیاه وتیور، دو آزمایش هریک در 4 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1389 در محل گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی به اجرا در آمدند. در آزمایش اول 4 تیمار متشکل از دو علف‌کش گلایفوسیت (رانداپ 41% SL) با دزهای 6 و 10 لیتر در هکتار به همراه سولفات آمونیوم 2 درصد و هالوکسی فوپ آر متیل (گالانت سوپر 8/10%EC ) با دز معمول 1 لیتر در هکتار و تیمار بدون مصرف علف‌کش در دو مرحله رشدی: نورستی (سه برگی) و تثبیت رشد نسبی گیاه (شروع تشکیل گل آذین یا توقف افزایش ارتفاع) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایش دوم گیاه وتیور در مرحله تثبیت رشد نسبی در معرض شعله آتش به مدت 0، 10، 30 و60 ثانیه قرار گرفت. کارایی سموم و عملیات شعله دهی بعد از 14 روز مورد ارزیابی چشمی قرار گرفت. به منظور بررسی بیشتر کارایی کنترل شیمیایی 30 روز بعد و در کنترل مکانیکی بعد از 60 روز صفاتی مانند وزن‌تر و خشک اندام‌های هوایی و وزن‌تر و خشک ریشه و تعداد پنجه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در روش کنترل شیمیایی با توجه به عدم اختلاف معنی دار بین دو دز گلایفوسیت، مناسب‌ترین تیمار برای کنترل گیاه وتیور علف‌کش گلایفوسیت با دز 6 لیتر در هکتار به همراه سولفات آمونیم 2% بود و در روش فیزیکی هیچ‌کدام از زمان‌های شعله دهی قادر به کنترل گیاه وتیور نبودند. بر اساس نتایج این مطالعه مناسب‌ترین روش کنترل مصرف علف‌کش رانداپ با دز 6 لیتر در هکتار بود.