بررسی تطبیقی داستان نگاره مجنون در میان ددان خمسه طهماسبی با نگارۀ پارچۀ مضبوط در موزه بوستون به شماره ثبت 1928.2، بر اساس نظریه بینامتنیت

Abstract

داستان لیلی و مجنون از مشهورترین آثار ادبی است که مورد توجه جمیع هنرها قرار گرفته و آثار آنان را غنا بخشیده است. از میان این هنرمندان نگارگران به خاطر همبستگی ادبیات با نگارگری، روند ساختن نسخه‏های مصور که همانا انتقال اندیشه سخنور بود رونق یافت. در میان ادبیات شاهنامه و خمسه از جایگاه ویژه‏ای برخوردار است. با توجه به اعمال نفوذ نقاشان عهد صفوی در کارگاه‌های سلطنتی و تاثیر هنر نگارگری بر سایر رشته‌های هنری از جمله پارچه بافی، می‏توان تاثیرات ادبیات را در نقوش این بافته‏ها نیز یافت.<br /> هدف اصلی این مقاله شناسایی و خوانش نقاط اشتراک ادبیات با نگاره و نقوش این داستان بر روی پارچه دوره صفوی و شناسایی ارتباط نگارگر با طراحان پارچه این دوره است.<br /> از یافته‌های این مقاله چنین مشخص می‌گردد که مضامین ادبیات غنایی در نقش پارچه‌ و نگاره‏ها تبلور می‏یابد، چرا که این داستان‏ها مشترکات فرهنگی بوده‌اند و با تطبیق محتوایی شعر نظامی در نگارگری و بافندگی در این دوره نگارگران طراح پارچه نیز بوده‏اند.