بررسی عوامل اپیدمیولوژی و علائم بالینی بیماران مشکوک و مبتلا به تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) مراجعه کننده به مرکز بهداشت استان خراسان رضوی طی سال های 1391-1384

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری ویروسی کشنده از خانواده بونیاویریده است.بیماری تب هموراژیک کریمه کنگو از سال ١٣٧٨ به بعد در ایران رشد فزاینده ای داشته است.بیماری در اثر تماس با خون انسان و یا حیوان آلوده و همچنین از طریق گزش کنه هیالوما نیز به انسان انتقال می یابد.اگرچه این بیماری اصولا یک بیماری مشترک بین انسان و دام است ولی موارد تک گیر عفونت در انسان ها اتفاق می افتد. <strong>روش بررسی:</strong>این مطالعه یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد و جامعه پژوهشی آن کلیه بیماران مراجعه کننده به مرکز بهداشت استان خراسان رضوی در طی سال های ٩١-٨۴ است. برای انجام این مطالعه تمامی پرونده های بیماران مشکوک و تایید شده CCHF توسط تست سرولوژی و یا PCR، مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از پرسشنامه اطلاعات اپیدمیولوژی شامل جنس،سن،فصل ابتلا، شغل، ملیت، سابقه تماس با دام و نحوه ابتلا و علائم بالینی بیماران ثبت شد.پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها در یارانه با استفاده از نرم افزار SSPS ورژن ٢١ مورد آنالیز قرار گرفتند و جدول و نمودارهای توزیع فراوانی بر اساس متغیرهای مورد بررسی کشیده شد. <strong>یافته ها:</strong>از ١٢٢ نفر بیمار مورد مطالعه، ٦٠ نفر مبتلا و ٦٢ نفر مشکوک بودند که نتایج بررسی نشان داد شیوع بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو بیشتر در مردان،گروه سنی ٣٠-٢١ سال،در حرفه های پر خطری چون دامداری و یا قصابی،در فصول بهار و تابستان، با علائم غالب تب،شروع ناگهانی،درد عضلانی و خونریزی وجود دارد. <strong>نتیجه گیری:</strong>بر اساس اطلاعات بدست آمده تشخیص به موقع بیماری و آموزش گروه های در معرض خطر همچون قصابان و دامداران،برای پیشگیری و جلوگیری از وقوع اپیدمی توصیه می گردد.