بررسی اثر همودینامیک (فشارخون سیستولیک، دیاستولیک) انتونوکس در زایمان طبیعی بدون درد و مقایسه ی آن با نتایج حاصل از سه تحقیق گذشته فنتانیل وریدی، فنتانیل داخل نخاعی و سوفنتانیل داخل نخاعی

Abstract

مقدمه: در متودهای زایمان بی درد، آثار همودینامیک داروها در امر سلامتی مادر و جنین بسیار با اهمیت می باشد.گاز انتونوکس یک آنالژزیک استنشاقی می باشد که از ترکیب اکسیژن و اکسید نیترو ساخته شده است. این ماده بی دردی مؤثری را در خانم های باردار ایجاد می کند. هدف: هدف از این مطالعه مقایسه ی اثر همودینامیک انتونوکس با نتایج حاصل از سه تحقیق گذشته ی فنتانیل وریدی، فنتانیل داخل نخاعی و سوفنتانیل داخل نخاعی در زایمان بی درد می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 50 خانم باردار با ASA کلاس 1 و 2 که داوطلب زایمان طبیعی بوده و انجام بی دردی برای آن ها امکان پذیر می باشد و به بیمارستان های وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در سال های 1391-1390. نمونه گیری با روش در دسترس با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی و معیار های شمول و خروج انجام شد. انتونوکس استنشاقی به مادران داده شد. این دارو خود تنظیم بوده و دوز مشخصی ندارد. فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، درصد اشباع اکسیژن خون، دیلاتاسیون و افاسمان و ضربان قلب جنین ثبت شدند. میزان درد با مقیاس VAS اندازه گیری و ثبت شد. میزان آپگار در دقیقه 1 و 5 بعد از تولد، توسط اینترن و تحت نظارت متخصص زنان انجام شد. نتایج با استفاده از نرم افزارSPSS V.20 و Statistics v.10و آزمون های آماری Kolmogorov – Smirnov test, variance analysis, Tukey test, Mannwhitney test, Kruskal Wallis test, Pearson chi squre and Fisher's exact test انجام شد. نتایج: نتایج ما نشان داد که اختلاف معناداری از نظر سن، وزن، کلاس ASA ، درصد اشباع اکسیژن خون و تعداد ضربان قلب جنین بین چهار گروه وجود ندارد. میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک ( 30/6F-Value = و0001/0 P-Value=)بین دو گروه داخل نخاعی و دوگروه دیگر تفاوت آماری معناداری داشت و این تفاوت میان گروه انتونوکس و سوفنتانیل داخل نخاعی مشخصتر بود. همانطور که مشاهده می شود اختلاف معنی داری بین گروه ها از نظر نمره آپگار مشاهده می شود (05/0 >P-Value) میزان بی دردی در بین دو گروه تزریق داخل نخاعی ازنظر آماری بطور معنی داری بیشتر از دوگروه دیگر تحت مطالعه بود ودرمجموع انتونوکس کمترین و فنتانیل داخل نخاعی بیشترین میزان بی دردی را ایجاد کردند. نتیجه گیری: گروه انتونوکس کمترین هایپوتانسیون را نسبت به سایر گروه ها دارد ولی فنتانیل داخل نخاعی نسبت به سوفنتانیل داخل نخاعی، فنتانیل وریدی و انتونوکس، بی دردی مناسب تری را ایجاد می کند.