بررسی سازگاری رفتار حرارتی ساکنان آپارتمان در شیراز در راستای دستیابی به آسایش حرارتی درماه های گرم سال

Abstract

رفتار انسان­ها نقش مهمی در تعامل حرارتی آن­ها با محیط دارد. لذا بررسی رفتار حرارتی در راستای دستیابی به آسایش حرارتی ضروری به نظر می­رسد. هدف از این پژوهش، تبیین رفتارهای بهینه غیر معمارانه در راستای سازگاری حرارتی بیشتر بدن انسان با محیط است. داده­ها و اطلاعات مورد نیاز این پژوهش حال­نگر، بر اساس روش تجربی و میدانی به روش پرسشنامه محقق­ساخته، از افراد ساکن در واحدهای آپارتمانی در شهر شیراز جمع­آوری و سپس با توصیفات تحلیلی، استنباطی و طبقه­بندی آن­ها احکام لازم صادر شد. با بررسی اولویت­های رفتاری از طریق میانگین وزنی مشخص نمود که در ماه­های گرم، اولویت اول به روشن کردن پنکه یا کولر اختصاص دارد. همچنین مشخص شد که رابطه­ای معنادار بین ارتباط پوشش با ارزیابی حرارتی افراد در ماه­های گرم وجود دارد که در هر دو جنس مرد و زن به صورت مشابه اتفاق می­افتد. می­توان از تحلیل داده­ها به این نتیجه رسید که هر فرد با انجام رفتاری حرارتی مناسب سعی می­کند تا به هر نحو ممکن محدوده آسایش حرارتی را برای خویش مهیا نماید.