بررسی مزیت نسبی تولید چغندر قند در ایران

Abstract

هدف این مطالعه بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در ایران بود. چغندرقند ازجمله محصولات اساسی است که یکی از منابع مهم تأمین انرژی به شمار می‏آید. در این مطالعه اهمیت محصول چغندرقند (منبع تولید شکر) در الگوی غذایی خانوارهای ایرانی و نوسانات قیمت این محصول و تقاضای زیاد مصرف کننده، سودآوری اجتماعی محصول چغندرقند و اثرات سیاست‏های دولت و تأثیر تنگناهای بازار داخلی روی تولیدکننده با استفاده از روش ماتریس تحلیل سیاستی در ایران برای سال زراعی 86-1385 مورد بررسی قرار گرفت. آمار و اطلاعات مورد نیاز این مطالعه از مطالعات اسنادی به‏دست آمده است. نتایج ماتریس تحلیل سیاستی نشان دهنده وجود مزیت نسبی در تولید محصول چغندرقند در ایران است(55/0=DRC). از سوی دیگر ضریب حمایت اسمی بر محصول نشان‏دهنده وجود مالیات غیرمستقیم بر تولید محصول چغندرقند (77/0=NPC) است، ضریب حمایت اسمی بر نهاده نشان‏دهنده وجود مالیات غیرمستقیم برای نهاده‏های قابل تجارت (55/2=NPI) می‎باشد و ضریب حمایت مؤثر نشان از آن دارد که مالیاتی که دولت به‏صورت غیرمستقیم بر محصول چغندرقند در نظرگرفته است بیش از یارانه‏ای است که جهت نهاده‏ها پرداخت کرده است. لذا دولت باید در جهت اصلاح و بهبود سیستم پرداخت یارانه به نهاده‏ها به‏نحوی که موجب افزایش کارایی سیستم شود برنامه‏ریزی نماید.