بررسی میزان فلزات سنگین سرب و کادمیوم در برخی پرندگان خوزستان

Abstract

با توجه به افزایش نگرانی<strong><em>­</em></strong>هادرموردآثاردرازمدتفلزاتسنگینبهعنوانآلاینده­هایزیستمحیطی،مطالعات نشان داده که پایشزیستیمی­تواند روشمطلوبورضایت­مندیبرایاندازه­گیریمیزانفلزاتسنگینباشد. پر می­تواند نقش ذخیره و حذف فلزات سنگین را ایفا نماید. در این پژوهش میزان تجمع فلزات سنگین سرب و کادمیوم در پر پرندگان منطقه جنوب غرب ایران با تاکید بر تاثیر نوع زیستگاه (آبی و خشکی) پرندگان مورد مطالعه قرار گرفت. پرهای دم 29 پرنده متعلق به 8 گونه (4 گونه آبزی و 4 گونه خشکی زی) جمع­آوری شدند. در این مطالعه فلزات سنگین توسط دستگاه جذب اتمی فیلیپس مدل Pu 940 اندازه­گیری شدند. میانگین غلظتPb در پر پرندگان بر حسب (μg/g)بین 03/1±23/18 (اردک بلوطی) و31/1±33/3 ( زنبورخوار سبز) و هم­چنین میانگین کادمیوم بین 06/0±71/1 (اردک سر سبز) و(μg/g)03/0±06/0 ( زنبورخوار سبز) به­دست آمد. برای بررسی اثر نوع زیستگاه بر میزان سرب و کادمیوم در پر، پرندگان در دو گروه (پرندگان آبزی و خشکی زی) مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین غلظت سرب در پرندگان آبزی (μg/g) 95/4±94/11 و برای پرندگان خشکی زی (μg/g)03/1±81/6 به­دست آمد. میزان سرب در پرندگان آبی به طور معناداری بالاتر از پرندگان خشکی بود. میانگین غلظت کادمیوم در پرندگان آبزی (μg/g)73/0±08/1 و برای پرندگان خشکی زی(μg/g)19/0±25/0 به­دست آمد. هر چند میزان کادمیوم در پرندگان آبی بیش­تر بود، اما آنالیز­های آماری تفاوت معناداری را در میزان کادمیوم در پرندگان آبی و خشکی نشان ندادند.