درمان فازی بهینه سرطان غیر هوچکین در بیمار مبتلا به ایدز با استفاده از درمان ترکیبی

Abstract

دومین مورد در بین کلیه سرطان‌ها، سرطان غیرهوچکین مرتبط با ایدز می‌باشد. روش درمانی پیشنهادی باید در کوتاه-ترین مدت ممکنه انجام گیرد، زیرا با طولانی شدن طول دوره درمان هم توانایی سیستم ایمنی بیمار کاهش می‌باشد و هم مقاومت دارویی نسبت به درمان ایجاد خواهد شد. مشاهده شده است که در بسیاری اوقات سیستم ایمنی بدن به تنهایی و بدون دخالت درمان خارجی قادر به حذف سلول‌های سرطانی در بدن می‌باشد. با توجه به نکات بیان شده، در این مقاله مدلی جدید برای درمان سرطان مرتبط با ایدز در طول درمان توسعه داده شده است. برای این منظور از درمان ترکیبی شیمی‌درمانی و ایمنی‌درمانی استفاده شده است که شیمی‌درمانی موظف به کنترل رشد سلول‌های سرطانی و ایمنی‌درمانی موظف به اصلاح دینامیک ناپایدار سیستم می‌باشد. برای بررسی چگونگی اصلاح دینامیک سیستم به بررسی نقاط تعادل، پایداری آن‌ها و پدیده انشعاب در سیستم پرداخته شده است. همچنین، برای ارائه دوز بهینه شیمی‌درمانی و درنظر گرفتن شرایط سنی بیمار، از ترکیب روش SDRE و فازی استفاده شده است. نتایج شبیه‌سازی‌ها نشان دهنده موثر بودن روش پیشنهادی در درمان سرطان می‌باشد. نشان داده شده است که اصلاح دینامیک سیستم با تغییر بر روی پارامترهای سیستم بخش اصلی در درمان سرطان می‌باشد.