تبیین موانع یکپارچه سازی اراضی کشاورزی (مطالعه ی موردی: شهرستان بوکان)‏

Abstract

<strong>کشاورزی با واحدهای بهره‌برداری کوچک، به دلیل عدم استفاده مؤثر از فناوری و امکانات نوین، از عوامل محدود کننده بهره‌وری و بازدهی تولید در بخش کشاورزی محسوب می‌شود</strong><strong>که قادر به تامین حداقل مواد غذایی مورد نیاز جامعه نخواهد بود. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی -</strong><strong>پیمایشی با هدف بررسی موانع یکپارچه‌سازی اراضی در شهرستان بوکان انجام شده‌است. </strong><strong>جامعه آماری تحقیق بهره‌برداران شهرستان بوکان بودند</strong><strong>.</strong><strong> از بین</strong><strong>آن­ها 200 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده به نسبت متناسب انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز از طریق پرسش­نامه محقق ساخته گردآوری شدند. روایی و پایایی پرسش­نامه بر اساس نظر اساتید و کارشناسان مرتبط و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (87 درصد) تأیید شد. </strong><strong>نتایج توصیفی تحقیق نشان داد میانگین سنی بهره</strong><strong>­</strong><strong>برداران 41 سال و به طور متوسط 21 سال سابقه کار کشاورزی داشتند. هر کشاورز به طور متوسط 3 قطعه زمین کشاورزی در</strong><strong>اختیار دارد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد، شش عامل، موانع فرهنگی، </strong><strong>موانع اجتماعی - مشارکتی، موانع آموزشی، موانع اقتصادی، موانع قانونی و سیاستگذاری و موانع ساختاری (توپوگرافی)</strong><strong> در مجموع توانستند حدود 73 درصد از واریانس موانع یکپارچه‌سازی اراضی را تبیین کنند</strong><strong>. نتایج نشان داد متغیرهای عدم آموزش روش­های مناسب یکپارچه‌سازی، عدم شرکت کشاورزان در کلاس­های توجیهی، رونق خرید و فروش اراضی کشاورزی،‏</strong><strong>باورهای</strong><strong>سنتی جامعه در مورد اراضی</strong><strong>، ساختار قوانین خاص نظیر ارث و وقف، مالکیت</strong><strong>‏زمین، عدم توجه به وضعیت اقتصادی ‏روستاییان، عدم مشارکت بانک­ها، عدم سرمایه گذاری مناسب در بخش</strong><strong>کشاورزی، متغیرهای مهم تبیین موانع شش‌گانه یکپارچه‌سازی اراضی کشاورزی شهرستان بوکان می‌باشند.</strong>