تحلیلی بر ارتباط شهر یادگیرنده و شهر خلاق در راستای دستیابی به شهر پایدار (مطالعه موردی: شهر رشت)

Abstract

<strong>تأثیر شهرها در عرصه ملی و جهانی در سال­های اخیر رو به افزایش بوده است و دولت­های محلی با چالش­های مربوط به </strong><strong>فناوری­های</strong><strong> جدید، اقتصاد دانش، تنوع فرهنگی و پایداری زیست محیطی رو به رو شده­اند. در همین راستا ظهور شهرهای یادگیرنده به عنوان مکانی مناسب برای یادگیری مادام العمر و بستری ایده­آل جهت آموزش شهروندان خلاق انکارناپذیر است و تحقق شهرهای خلاق را نوید می­دهد که با تکیه بر نیروی پایدار خلاقیت، زمینه مشارکت دانایی محور شهروندان و تولید مداوم دانش را فراهم می­کند، بنابراین بر اساس این رابطه متقابل و با ترکیب دانش مستمر شهر یادگیرنده و خلاقیت شهر خلاق دستیابی به شهر پایدار میسّر خواهد شد. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین شاخص­های شهر یادگیرنده و شهر خلاق در رشت می­باشد. روش تحقیق توصیفی، تحلیلی، همبستگی و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و پیمایشی با ابزار پرسش­نامه است. جامعه آماری تحقیق را کارشناسان ادارات شهر رشت تشکیل می­دهند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 367 نفر و روش نمونه­گیری تحقیق گلوله برفی (زنجیره­ای) است. جهت آزمون فرضیه تحقیق از آزمون­های اسپیرمن و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که ارتباط آماری معناداری بین شاخص­های شهر یادگیرنده و شهر خلاق وجود دارد (01/0 ></strong><strong>P</strong><strong>). بنابراین با ارزش نهادن به امر یادگیری و افزایش خلاقیت شهروندان دستیابی به شهر پایدار میسر خواهد شد. </strong>