امکان سنجی مدارس شهر اصفهان به عنوان اقامتگاه موقت گردشگران نوروزی

Abstract

شهر اصفهان از جمله شهرهای زیبای گردشگری است که به سبب موقعیت ممتاز جغرافیایی و ویژگی­ های تاریخی و فرهنگی، هرساله هزاران مسافر برای دیدار این شهر منحصر به فرد روانه آن می­ شوند. در ایام نوروز اقشار مختلفی از این شهر دیدار می­ کنند و هر کدام با توجه به شرایط و ویژگی­ های خود انواع مختلفی از محل ­های اقامتی خود را انتخاب می­نمایند چرا که سفر از هر نوعی باشد در نهایت نیاز به مکانی جهت اقامت دارد و از میان انواع این اقامتگاه­ ها می­توان به مدارس اشاره نمود که مورد استفاده گروه خاصی از جامعه یعنی کارکنان آموزش و پرورش و سایر مردم است. این مدارس هر ساله با استقبال بیشتری روبرو بوده به طوری که تعداد مدارس مورد استفاده شهر اصفهان درطی سال­ های 1386تا1388 از570 به654 و تعداد خانوار پذیرش شده از 36400 خانوار به 37730 خانوار و در سال 1389 به 39400 خانوار رسیده است. ولی از نظر جنبه­ های مختلف با مشکلات رفاهی، امنیتی، دسترسی و ... روبرو هستند. به همین منظور پژوهش حاضر به تشریح شرایط موجود پرداخته و به دنبال راهکارهایی جهت شناسایی و رفع این مشکلات می­باشد تا با ارائه راه حل­های مناسب بتوان این مکان­ها را از وضعیت موجود به وضعیت مطلوبتری رساند. دراین مقاله به بررسی وضعیت مدارس و مسائل مدیریت اسکان آنها به عنوان یک اقامتگاه موقت گردشگری پرداخته شده است. نوع این پژوهش کاربردی است که با اطلاعات آن با پرسش­نامه، مشاهده و مصاحبه تکمیل شده است. یافته­ های این پژوهش نشان می ­دهد با توجه به پراکندگی مدارس در سطح شهر، و سازمان یافتگی آنها توسط نهاد آموزش و پرورش، در صورت بهبود شرایط موجود و رفع مشکلات می­ تواند به عنوان یک اقامتگاه موقت گردشگری به وضعیت مطلوبتری برسد و رضایت بیشتر مسافرین را به دنبال داشته باشد <br />