آسیب شناسی فرهنگ یادگیری دانشجویان رشته‌های علوم انسانی

Abstract

هدف پژوهش حاضر آسیب‌شناسی فرهنگ یادگیری دانشجویان رشته­ های علوم انسانی به روش کیفی بود. در این پژوهش به مصاحبه نیمه­ ساختمند با 14 نفر از اعضای هیئت علمی و مدیران آموزشی و 18 نفر از دانشجویان رشته ­های علوم انسانی پرداخته شد. جهت تحلیل نتایج مصاحبه به تحلیل محتوا با استفاده از شیوه مقوله­ بندی پرداخته و چون روند انجام مصاحبه بر اساس چارچوب مفهومی به دست آمده از بررسی پیشینه بود، لذا از روش قیاسی (کل به جزء) در تحلیل محتوا و مقوله­ بندی داده­های کیفی استفاده شد. مقولات به دست آمده مطابق با چارچوب بررسی فرهنگ یادگیری سطوح سه‌گانة فردی، نهادی و تعاملی طبقه‌بندی گردید. براین اساس، سطح فردی شامل، انگیزه یادگیری، نقش یادگیرنده، انتظارات دانشجویان از یادگیری، وظایف یادگیرنده می‌شود. سطح نهادی با ابعاد تقدیر و تشویق نوآوری آموزشی، قوانین رسمی و غیر رسمی، بهبود کیفیت زمینه یادگیری، توسعه هیئت علمی، توانمندسازی ظرفیت آموزش ارائه گردید و سطح تعاملی نیز دارای ابعاد فضای یادگیری، ساختار محتوا، اهداف، رسانه، ارزشیابی، روابط اساتید با دانشجویان، استاد، چارچوب زمان است. بهبود فرهنگ یادگیری دانشجویان نمایانگر اعتبار و ارزشمندی فعالیت­ها و اقدامات آموزشی گروه­های تحصیلی علوم انسانی بوده و می­تواند در کیفیت عملکرد آنها اثرگذار باشد، لذا یافته­ های پژوهش در توسعه فرهنگ یادگیری دانشجویان رشته ­های علوم انسانی موثر است.