بررسی رابطه‌ی سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی، فناوری‌های نوین، دل‌بستگی و جنسیت با گرایش به تخریب‌گری (مورد مطالعه: دانش‌آموزان دبیرستانی استان کرمان)

Abstract

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه­ی سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی، فناوری‌های نوین، دل­بستگی و جنسیت با گرایش به تخریب­گری در دانش‌آموزان دبیرستانی می­باشد. جامعه­ی پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دوره­ی متوسطه استان کرمان بود. با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای تعداد 806 نفر از دانش‌آموزان کرمانی (404 نفر) و جیرفتی (402 نفر) به­عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از ابزارهای محقق‌ساخته­ی گرایش به تخریب­گری، سرمایه‌ی فرهنگی، استفاده از فناوری‌های نوین و پرسش­نامه­ی استاندارد سبک‌ دل­بستگی والدین و هم­سالان، داده‌ها گردآوری شد. تحلیل داده‌ها نشان داد که صرفاً دو متغیر استفاده از فناوری‌های نوین ارتباطی به­صورت مثبت و دل­بستگی به والدین به­صورت منفی، مستقیماً بر گرایش دانش‌آموزان اثر می‌گذارد. هم­چنین، تمام متغیرهای برون­زاد (سرمایه‌ی فرهنگی، فناوری‌های نوین، دل­بستگی و جنسیت) با واسطه­ی تأثیر بر سرمایه‌ی اجتماعی می‌توانند بر گرایش به تخریب­گری تأثیر بگذارند. دیگر نتایج نیز بیان­گر اثر تعدیل­گر زیست‏بوم اجتماعی و تفاوت بین مدل‌های برآمده از دو شهر کرمان و جیرفت بود. در ادامه با توجه به مبانی نظری و تحقیقات پیشین، یافته‌ها به بحث گذاشته می­شوند.