تعیین روایی و پایایی پرسشنامه تصمیم‌گیری اخلاقی در ورزش

Abstract

هدف: هدف از این پژوهش تعیین روایی و پایایی پرسشنامه تصمیم‌گیری اخلاقی در ورزش بود. روش‌شناسی: جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران رشته‌های ورزشی مختلف در سطح ایران تشکیل دادند که از بین آن‌ها تعداد 262 پرسشنامه جمع‌آوری شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تصمیم‌گیری اخلاقی مارتین (2007) که مشتمل بر 20 سؤال بوده و شامل مؤلفه‌های پذیرش تقلب، مقدار نگه داشتن برد و پذیرش بازی ماهرانه می‌باشد استفاده شد. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده که به صورت میدانی به اجرا درآمده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات اساتید مدیریت ورزشی به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های آماری ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی و تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد پایایی پرسشنامه تصمیم‌گیری اخلاقی 78/0 می­باشد. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و T-value، تمامی سؤالات رابطه معناداری با عامل­ها داشتند و توانستند پیش بینی کننده خوبی برای عامل خود باشند. شاخـص­های نسبت x2 به df (26/3)، 064/0=RMSEA و همچنین 90/0=NNFI، 90/0=CFI و 94/0=GFI هم برازش مدل­ را تأیید کردند. همچنین در خصوص روابط عامل­ها با مفهوم تصمیم‌گیری اخلاقی نتایج نشان داد که تمامی عامل­ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم تصمیم‌گیری اخلاقی باشند. نتیجه‌گیری: پرسشنامه تصمیم‌گیری اخلاقی مقیاسی قابل اطمینان و معتبری است که می­توان برای ارزیابی تصمیم‌گیری اخلاقی در حوزه ورزش استفاده نمود و نتایج پایا و باثباتی هم به دست آورد.