بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی و تسهیم دانش با نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی معلمان

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه­ی بین رهبری اخلاقی و تسهیم دانش با نقش میانجی توانمندسازی روان­شناختی معلمان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه­ی آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهرستان بیجار در سال تحصیلی 1395 به تعداد 500 نفر تشکیل داد. نمونه­ی آماری 217 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش طبقه­ای با حجم متناسب انتخاب شد.برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه‌های رهبری اخلاقی، تسهیم دانش و توانمندسازی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش مدل­یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی pls استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری اخلاقی به صورت مستقیم (32/0=β) بر تسهیم دانش تأثیرگذار است. رهبری اخلاقی به صورت مستقیم (714/0=β) بر توانمندسازی روان­شناختی تأثیرگذار است. توانمندسازی روان­شناختی به صورت مستقیم(271/0=β) بر تسهیم دانش تأثیرگذار است. همچنین تأثیر رهبری اخلاقی بر تسهیم دانش به صورت غیرمستقیم توسط متغیر میانجی، توانمندسازی روان­شناختی با (37/0=β) تبیین شد. در این رابطه زمانی­که توانمندسازی روانشناختی به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می­شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می­توان گفت که رهبری اخلاقی با نقش میانجی­ توانمندسازی روان­شناختی موجب افزایش تسهیم دانش در میان معلمان می­شود.