اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدل‌سازی در بین دانش‌آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه

Abstract

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدل‌سازی در بین دانش‌آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه می‌باشد. روش تحقیق از نوع آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه شاهد، و جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش‌آموزان دختر شاخه علوم انسانی مقطع دوم متوسطه در شهرستان ارومیه می‌باشد. به منظور اجرای پژوهش، ابتدا به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، یک کلاس 36 نفری انتخاب، و به صورت تصادفی اعضای آن به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند با انجام پیش‌آزمون برای هر دو گروه، تدریس مباحثی از کتاب آمار و مدل سازی برای گروه کنترل به صورت سنتی توسط معلم مربوطه، و برای گروه آزمایش توسط محقق صورت گرفت. بعد از اتمام ده جلسه آموزش، مجددا دو ابزار ذیل به‌عنوان پس‌آزمون، روی افراد گروه نمونه اجرا شد. برای اندازه‌گیری متغیرها، از مقیاس خودکارآمدی ریاضی قنبرزاده علمداری و مقیاس اضطراب ریاضی پلیک و پاکر استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش­های آماری تحلیل کوواریانس تک عاملی(آنکوا) و چند متغیری (مانکوا) استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش تدریس یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و کاهش اضطراب ریاضی در بین دانش‌آموزان موثر است.