رابطه‌ی محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی با عملکرد ریاضی دانش‌آموزان

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی میان ادراک از محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی با عملکرد دانش­آموزان در درس ریاضی بود. بدین منظور 500 نفر از دانش­آموزان دختر دوره‌ی متوسطه در رشته­های ریاضی- فیزیک و علوم تجربی با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری این تحقیق شامل پرسش‌نامه اداراک از محیط کلاس فراسر و همکاران، پرسش‌نامه‌ی اهداف پیشرفت میگلی و همکاران و پرسش‌نامه‌ تفکر تأملی کمبر و همکاران بود. عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان نیز از طریق نمره­ی درس ریاضی آن­ها سنجیده شد. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به­گام تحلیل شد. نتایج ضرایب ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش نشان داد که رابطه بین محیط کلاس، اهداف تسلطی، تفکر تاملی با عملکرد ریاضی دانش‌آموزان مثبت و معنادار است و رابطه‌ی بین اهداف گرایش به عملکرد و اجتناب از عملکرد با عملکرد ریاضی دانش­آموزان منفی و معنادار است. متغیرهای درگیری دانش‌آموزان، فهمیدن، تفکر انتقادی، اهداف تسلطی و جهت‌گیری وظیفه با عملکرد ریاضی رابطه داشت و در تعامل با هم 63 درصد از تغییرات عملکرد ریاضی را تبیین می‌کردند؛ که از میان آنها متغیر درگیری دانش‌آموزان بالاترین قدرت پیش بینی کنندگی را دارد. اما اهداف گرایش به عملکرد، اجتناب از عملکرد، وابستگی دانش­آموزان، تأمل و عمل عادی قادر به پیش‌بینی عملکرد ریاضی نبودند. بنابراین محیط­های آموزشی باید به گونه­ای باشد که درگیری دانش‌آموزان را در درس ریاضی به حداکثر برسانند.