ارتباط خودپنداره و فرسودگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر

Abstract

هدف این پژوهش بررسی ارتباط خودپنداره تحصیلی و فرسودگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی<br />دانش آموزان دختر است. نمونه ی پژوهش شامل 400 دانش آموز بود که از میان دان شآموزان دختر مقطع<br />سوم و چهارم دبیرستان شهر اردبیل به صورت تصادفی خوش های انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از<br />پرسشنامه های خودپنداره مربوط به مدرسه و فرسودگی تحصیلی و به منظور اندازه گیری عملکرد تحصیلی<br />از معدل ترم گذشته دانش آموزان استفاده شد. برای تحلیل داده ها روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل<br />رگرسیون چند متغیری به کار رفت. تحلیل داده ها نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی، فرسودگی<br />تحصیلی و زیرمقیا سهای آن(خستگی، بی علاقگی و ناکارآمدی تحصیلی) با عملکرد تحصیلی رابطه ی<br />معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیری بی علاقگی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی به<br />عنوان قو یترین پیش بی نهای عملکرد تحصیلی بودند. بنابراین با ایجاد علاقه در دانش آموزان به عنوان<br />مثال طراحی و ارائه مطالب درسی، به صورت جذاب و همچنین هدایت آنها به رشته ای که علاقه دارند، و<br />نیز ایجاد حس ارزشمندی در آنها می توان عملکرد تحصیلی دانش آموزان را بهبود بخشید.