تاثیر فرهنگ سازمانی بر تاب آوری نیروی انسانی در دانشگاه شریف تهران

Abstract

مفهوم تاب‌آوری طی تحقیقات سه دهه گذشته علوم اجتماعی به مثابه یک پدیده چندبعدی شناخته‌شده است که در بافت‌های مختلف اجتماعی و درونی متفاوت هستند. تاب‌آوری در مورد کسانی بکار می‌رود که در معرض خطر قرار می‌گیرند ولی دچار اختلال نمی‌شوند. فرهنگ‌سازمانی موضوعی است که به‌تازگی در دانش مدیریت و در قلمرو رفتار سازمانی راه یافته است. به دنبال نظریات و تحقیقات جدید در مدیریت، فرهنگ‌سازمانی دارای اهمیت روزافزونی شده و یکی از مباحث اصلی و کانونی مدیریت را تشکیل داده است.هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر فرهنگ‌سازمانی بر تاب‌آوری نیروی انسانی در دانشگاه شریف تهران می‌باشد.تحقیق حاضر از لحاظ روش گردآوری داده‌ها، توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان دانشگاه شریف تهران به تعداد 1352 نفر است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 300 نفر از کارکنان انتخاب شد. در تحقیق حاضر از دو پرسشنامه استفاده شده است. الف –پرسشنامه فرهنگ‌سازمانی دنیسون (2000) و ب- پرسشنامه تاب‌آوری (کانر و دیویدسون). این پرسشنامه‌ها استاندارد می‌باشد و روایی آن‌ها توسط محققین مختلف مورد تأیید قرار گرفته است. تحقیق دارای یک فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی می باشد. نتایج یافته‌های تحقیق با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار Spss و Lisrel مشخص شد که فرهنگ‌سازمانی بر تاب‌آوری نیروی انسانی در دانشگاه شریف تهران تأثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد که مشارکت (درگیر شدن در کار)، یکپارچگی (سازگاری یا همانندی)، انطباق‌پذیری و رسالت یا مأموریت بر تاب‌آوری نیروی انسانی در دانشگاه شریف تهران تأثیر دارد.