بازتاب سیمای پیامبران در آینه ی غزل کلیم همدانی
(ندگان)پدیدآور
پدیدآور نامشخص
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هر کدام از سبکهای شعر فارسی در زمان و مکان ویژهی خود، بروز و ظهور یافته و سپس بالیده و به اوج رسیدهاند. واضح است که سبک هندی یا اصفهانی در قرنهای یازدهم و دوازدهم در هند و ایران از جایگاه ممتازی برخوردار بوده است. شعر شاعران این دوره علاوه بر نزدیکی به زبان محاوره و برخورداری از اندیشههای حکمی و عرفانی سرشار از خیالپردازی، نازکخیالی، تشخیص، اسلوب معادله، ارسالالمثل، متناقضنما و مضامین باریک و بدیع میباشد به گونهای که خلق استعارات و تشبیهات تازه در شیوهی هندی به همراه دیگر فنون بلاغی و بدیعی اعجاب آور است. کلیم همدانی یکی از شاعران موفّق سبک هندی است که شعر و کلام او از جهات گوناگون در خور توجّه و بررسی است. احاطه و تسلّط کلیم به فنون ادبی و زوایای پیدا و پنهان شعر و توان وی در آفرینش صور خیال و اشراف به تلمیحات و اشارات قرآنی و وحیانی و قصص انبیا بینظیر است از این روی، نشانههای بسیاری از تجلّی این قصص به زبانی شیوا و ساختاری هنری، در سرودههای او دیده میشود. این پژوهش به بازکاوی جلوهها و جنبههای مختلف داستان پیامبران در غزلیّات کلیم همدانی پرداخته است.
کلید واژگان
شعر فارسیسبک هندی
کلیم همدانی
غزل های کلیم
داستان پیامبران(ع)
شماره نشریه
12تاریخ نشر
2012-10-221391-08-01
ناشر
دانشگاه سیستان و بلوچستانUSB
شاپا
2008-57102528-5062