رابطه بین خودکارآمدی و رضایت تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش‌آموزان پایه سوم دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-92

Abstract

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و رضایت از تحصیل با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش‌آموزان سال سوم رشته ریاضی و فیزیک دوره متوسطه دوم شهر اصفهان بوده است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی بوده است که نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای، از میان دانش‌آموزان پایه سوم رشته ریاضی و فیزیک دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-92 تعداد 354 نفر(با استفاده از جدول مورگان) که ملاک‌های ورود به پژوهش را دارا بودند، انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان(Moris, 2001) با ضریب آلفای 83/0، پرسشنامه رضایت از تحصیل با ضریب آلفای 72/0 و کارنامه نهایی بود که دو پرسشنامه اول توسط دانش‌آموزان تکمیل گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده‌‌ها‌‌ نیز از روش تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان با استفاده از بسته نرم افزاری تحلیل آماری spss20 استفاده شد. تحلیل داده‌‌ها‌‌ نشان داد که در سطح خطای 01/0، باورهای خودکارآمدی(48/0=r) و رضایت از تحصیل دانش‌آموزان(35/0=r) با پیشرفت تحصیلی آنها دارای رابطه معنادار است. بنابر یافته‌های‌ این مطالعه باورهای خودکارآمدی و رضایت از تحصیل توانسته‌اند پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان را به شکلی معنادار پیش‌بینی نمایند(05/0>p < /span>).