نقش تعدیل‌کنندگی باورهای مذهبی در رابطۀ استرس شغلی و سلامت عمومی پرستاران

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیل‌کنندگی باورهای مذهبی در رابطۀ استرس شغلی و سلامت عمومی پرستاران، در دو بیمارستان اصلی شهر نجف‌آباد در بهار سال 1392 به انجام رسید. روش پژوهش توصیفی و نوع آن همبستگی است. جامعۀ آماری 270 نفر از کارکنان پرستاری این سازمان‌ها بود که از بین آنها، 182 نفر به‌صورت تصادفی طبقه‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های دینداری مسلمانان سراج‌زاده (1377)، استرس شغلی مؤسسه سلامت و ایمنی (1990) و پرسشنامۀ سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (GHQ، 1979) بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی تعدیلی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین مؤلفه‌های استرس شغلی با سلامت روانی (علایم جسمانی، اضطراب و علایم افسردگی) و باورهای مذهبی (عاطفی) رابطۀ معنادار وجود دارد (05/0P≤). همچنین بین باورهای مذهبی (اعتقادی) با علایم اضطراب از مؤلفه‌های سلامت عمومی همبستگی معنادار وجود دارد (05/0P≤). نتایج رگرسیون سلسه‌مراتبی تعدیلی نشان داد که باورهای مذهبی اعتقادی نقش تعدیلی در رابطۀ میان تقاضا و حمایت همکاران از مؤلفه‌های استرس شغلی و بُعد علایم نارسایی عملکرد اجتماعی از ابعاد سلامت عمومی ایفا می‌کند. بر این اساس می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که از طریق تقویت باورهای مذهبی می‌توان سلامت عمومی پرستاران را افزایش و ادراک استرس آنان را کاهش داد.