رابطۀ تعارض کار ـ خانواده با عدالت سازمانی، تعهد سازمانی و سرزندگی، با توجه به نقش برنامه کاری اقماری و غیراقماری

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی رابطۀ تعارض کارـ خانواده، با متغیرهای سازمانیِ عدالت سازمانی و تعهد سازمانی از یک‌سو، و بهزیستی روانی شامل سرزندگی از سوی دیگر، در کارکنان اقماری و غیراقماری و مقایسۀ این دو گروه بود. جامعۀ آماری، کارکنان رسمی شرکت گاز در سال 1389 بودند که از میان آنها 150 نفر به شیوۀ تصادفی طبقه‌ای از دو گروه اقماری و غیراقماری انتخاب شدند (75 نفر از کارکنان گروه اقماری و 75 نفر از گروه غیراقماری). شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های تعارض کارـ خانواده (نت‌میر و همکاران، 1996)، سرزندگی (رایان و فردریک، 1997)، عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) و تعهد سازمانی (بالفور و وکسلر، 1996) را تکمیل کردند. یافته‌ها نشان داد که رابطۀ منفی بین تعارض کارـ خانواده و عدالت توزیعی (001/0P=)، عدالت رویه‌ای (008/0P= )، عدالت تعاملی (002/0P=)، سرزندگی (018/0P=) و تعهد سازمانی (001/0P=) معنادار است. نتایج در گروه اقماری، رابطۀ منفی تعارض کارـ خانواده با عدالت توزیعی (001/0P=)، عدالت تعاملی (003/0P=)، سرزندگی(001/0P=) و تعهد سازمانی (001/0P=) را نشان داد. در حالی که در گروه روزکار، تعارض کارـ خانواده فقط با عدالت رویه‌ای همبستگی منفی معنادار نشان داد (048/0P=). نتایج حاصل از اجرای آزمون z فیشر نیز نشان داد تعارض کارـ خانواده در گروه اقماری رابطۀ منفی قوی‌تری با سرزندگی، عدالت توزیعی، تعهد همانندسازی و تعهد مبادله‌ای نسبت به گروه روزکار دارد (96/1Zt>±).