تأثیر عدالت سازمانی ادراک شده بر تمایل به ترک خدمت با میانجیگری هویت سازمانی، حمایت سازمانی و خشنودی شغلی

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر عدالت سازمانی ادراک شده بر تمایل به ترک خدمت کارکنان از طریق متغیرهای واسط هویت سازمانی، حمایت سازمانی و خشنودی شغلی در یک سازمان دولتی شرق کشور اجرا شد. پژوهش از نوع کاربردی و توصیفی به روش همبستگی و مبتنی بر تحلیل مسیر بود. از جامعه 870 نفری کارکنان، تعداد 270 نفر براساس جدول نمونه‌گیری کرج‌سای و مورگان (1970) به‌عنوان نمونه به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های عدالت توزیعی کیم، مون، هان و تیکو (2004)، عدالت رویه‌ای و تعاملی طبرسا، اسمعیلی‌گیوی و اسمعیلی‌گیوی (1389)، هویت سازمانی مائل و آشفورث (1992)، حمایت سازمانی ادواردز (2009)، خشنودی شغلی اسپکتور (1985) و تمایل به ترک خدمت ساگر، گریفث و هوم (1998) بود. تحلیل داده‌ها از طریق همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم‌افزار لیزرل انجام شد. یافته‌ها نشان‌دهندۀ همبستگی قابل قبول میان کلیه متغیرهای پژوهش بود و فرضیات پژوهش در مسیرهای تحلیل شده شامل تأثیر مثبت: عدالت سازمانی بر حمایت سازمانی، عدالت سازمانی بر هویت سازمانی، عدالت سازمانی بر خشنودی شغلی، حمایت سازمانی بر خشنودی شغلی، هویت سازمانی بر خشنودی شغلی، و تأثیر منفی: حمایت سازمانی بر تمایل به ترک خدمت، هویت سازمانی بر تمایل به ترک خدمت، و خشنودی شغلی بر تمایل به ترک خدمت تأیید شدند (05/0 > P ).