اثر تعدیلی ویژگی های شخصیتی بر رابطه میان عدالت سازمانی ادراک شده و میل به بروز خشونت در محیط کار

Abstract

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرتعدیلی ویژگی های شخصیت بر رابطه عدالت سازمانی ادراک شده و میل به بروز خشونت در محیط کار است. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرد قسمت تولید یکی از کارخانجات بزرگ خودروسازی به تعداد 4638 نفر می باشد که از میان آنان، تعداد 269 نفر به عنوان نمونه به شیوه تصادفی ساده، انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه میل به بروز خشونت در محیط کار (مهداد ، طباخ عشقی، , مهدیزادگان ،1390)؛ پرسشنامه عدالت سازمانی ادراک شده نیهوف و مورمن(1993) و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو NEO-FFI (کوستا و مک کری، 1989)، بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون تعدیلی استفاده شد. یافته ها نشان دادند که برونگرایی، رابطه بین عدالت توزیعی ادراک شده با میل به بروز خشونت فیزیکی (05/0 ,P 05/0- =β) و کلامی (05/0 ,P 09/0- =β) و روانرنجوری، رابطه بین عدالت توزیعی ادراک شده با میل به بروز خشونت فیزیکی (05/0 ,P 09/0-=β) و کلامی (01/0 ,P 14/0- =β) را تعدیل نمودند. اما وظیفه شناسی، توافق جویی و تجربه پذیری نتوانستند رابطه بین مؤلفه های عدالت سازمانی ادراک شده و میل به بروز خشونت در محیط کار را تعدیل نمایند. بنابراین نتایج پژوهش حاضر بیانگر اثر تعدیلی برونگرایی و روانرنجوری بر رابطه میان ادراک عدالت سازمانی و میل به بروز خشونت در محیط کار می باشد که می توان در فرآیند گزینش کارکنان، مورد توجه قرار داد.