بررسی نقش میانجیگری کیفری در حل‌ و فصل اختلافات قومی در استان کهگیلویه و بویراحمد

Abstract

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجیگری کیفری در حل‌ و فصل اختلافات در بین عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد با رویکرد عدالت ترمیمی صورت گرفته است. عدالت ترمیمی بر آن است که همه طرفین درگیر در جرم را در فرایند حل‌وفصل اختلافات مشارکت دهد و با ابزارهایی مانند میانجیگری جرم‌زدایی شود و اصل این است تا جایی که امکان دارد؛ متهم را تعقیب نکند. همچنین درصدد فراهم کردن تشفی خاطر بزه دیده هست. قانون آیین دادرسی کیفری در ماده 82 موضوع «میانجیگری» را در جرائم تعزیری درجه6،7،8 مطرح کرده که این امر موجب کاهش تراکم پرونده‌ها و کاهش هزینه‌های بزه دیده و در مورد متهم باعث فراهم شدن زمینه برای تسریع باز اجتماعی شدن او می‌شود. امروزه در میان نظریه‌پردازان حقوق کیفری اعتقاد بر آن است که میانجیگری کیفری به‌عنوان یکی از شیوه‌های حل‌وفصل اختلافات، باید از اصول و قواعد خاصی که تضمین‌کننده حقوق بزه‌کار و بزه دیده به‌صورت همزمان است، پیروی نماید. روش تحقیق در این مقاله کمی و تکنیک تحقیق پیمایشی است، جامعه‌آماری در این پژوهش شامل 160 نفر از خانوارهای عشایری استان کهگیلویه و بویراحمد است، ابزار جمع‌آوری داده­ها، پرسشنامه‌ای است که به‌صورت مصاحبه انجام‌شده و با استفاده از نرم‌افزار spss به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها پرداخته‌شده است. نتایج کلی تحقیق نشان می‌دهد که میانجیگری کیفری از طریق نشست و گفتگوی بزرگان و ریش‌سفیدان عشایر در استان کهگیلویه و بویراحمد باعث حل‌وفصل اختلافات و جلوگیری از دعواها و نزاع می‌شود و می‌تواند به‌عنوان جلوه‌ای نوین از عدالت کیفری بازوی مناسبی برای دستگاه قضا باشد.