بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با رضایت شهروندان شهر تبریز از رعایت حقوق شهروندی

Abstract

در پژوهش حاضر رابطه میزان رضایت شهروندان از رعایت حقوق شهروندی با ابعاد فرعی آن شامل میزان آزادی‌ اندیشه، میزان مشارکت سیاسی، میزان دسترسی به موقعیت سیاسی، میزان کمک دولت به اقشار آسیب‌پذیر، میزان تساوی بهره‌مندی از امکانات رفاهی و نیز متغیرهای جنسیت، محل سکونت شهروندان در مناطق مختلف شهر تبریز و سطح تحصیلات به ­عنوان متغیرهای پیش­بین مورد بررسی قرار گرفته­است. نوع پژوهش حاضر کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، پیمایشی است و برای گردآوری داده­ها از تکنیک پرسشنامه استفاده شده­است. جامعه آماری تحقیق، شهروندان بالای 15 سال تبریز در آمار سرشماری نفوس و مسکن (1390) به تعداد 511184 نفر می‌باشد. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از مناطق ده‌گانه شهر تبریز برگزیده شده­است. حجم نمونه آماری بر­اساس فرمول (کوکران) برابر با 384 نفر می‌باشد. بر اساس نتایج آزمون فرضیه‌ها بین میزان آزادی اندیشه و میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی رابطه معنی‌داری وجود­دارد. بین میزان مشارکت سیاسی و میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی رابطه معنی‌داری وجود­دارد. بین میزان دسترسی به موقعیت سیاسی و میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی رابطه معنی‌داری وجود ­دارد. بین نگرش نسبت به میزان کمک دولت به اقشار آسیب‌پذیر و میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی شهروندان رابطه معنی‌داری وجود ­دارد. بین نگرش نسبت به میزان تساوی بهره‌مندی از امکانات رفاهی و میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی رابطه معنی‌داری وجود ­دارد. بین پاسخگویان مرد و زن از نظر نگرش نسبت به میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی تفاوت وجود ­دارد. بین شهروندان با سطوح تحصیلی متفاوت از نظر میزان رضایت از رعایت حقوق شهروندی تفاوت وجود­ دارد.