بررسی رابطة مهارت‌های اجتماعی با سازگاری زناشویی زنان شاغل تبریز

Abstract

با توجه به این­­­که خانواده یک نهاد اصلی و مهم می­باشد حفظ پایه­های آن در سلامت روانی و رفتاری زوجین بسیار مهم می­باشد. و فقدان مهارت­های ارتباطی و توانایی­های عاطفی، روانی و اجتماعی افراد را در مواجهه با مشکلات و مسائل آسیب­پذیرنموده و آن­ها را درمعر­ض انواع اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری قرارمی­­­دهد. از این ر­و یکی از راه­های پیشگیری از بروزمشکلات زناشویی آموزش مهارت­های اجتماعی است. در این تحقیق هدف اصلی، تعیین رابطه بین مهارت­های اجتماعی و سازگاری زناشویی زنان شاغل تبریز می­­باشد. اهداف اختصاصی آن تعیین رابطه بین مهارت­های رفتاری و شناختی، میزان استقلال­طلبی زنان، سن زنان و براساس آشنایی قبل از ازدواج (متغیر مستقل) با میزان رضایت زناشویی (متغیر وابسته) می‌باشد. چارچوب نظری آن را نظریه­های فریمو، نای، گازدا، گاتمن، مارکس، انگلس و روشه تشکیل می­دهند. روش: روش تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری آن زنان 55-20 ساله شهر تبریز و حجم نمونه آن 381 نفر و شیوه نمونه­­­گیری، طبقه­­ای­متناسب می­باشد. ابزار تحقیق پرسش­نامه است­که برای سؤال­های مهارت­های اجتماعی از پرسش­­نامه محقق ساخته و برای سنجش متغیرملاک (سازگاری زناشویی ) از پرسش­نامه اسپاینر استفاده شده است. برای ارائه نتایج از روش­ها وآماره‌های توصیفی و نیز برای آزمون فرضیه‌ها از ضریب همبستگی پیرسون،Ttest ، استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم افزار spss انجام گردید. یافته­های تحقیق:رابطه معنی­دار بین متغیرهای مهارت­های اجتماعی (رفتاری- شناختی) استقلال­طلبی زنان، سابقه آشنایی قبل از ازدواج، سن زنان و سازگاری زناشو­یی وجود دارد. سازگاری زناشویی زنان شاغل، بیش از هر متغیر دیگری از متغیر مهارت­های شناختی زوجین، متأثر می­باشد. آخرین عامل تأثیرگذار استقلال­طلبی زنان می­باشد.