بازنگری فوزولینیدهای اواخر پرمین زیرین در شمال طبس، شرق ایران مرکزی و کاربردهای تکتونیکی، آب‌و‌هوایی و جغرافیای زیستی دیرینۀ آنها

Abstract

سازند باغ ونگ به سن یاختاشین بالایی تا بلورین بالایی در دو برش چینه‌شناسی در شمال طبس در شرق ایران مرکزی مطالعه شد. بررسی فوزولینیدها و فرامینیفرهای کوچک سازند باغ ونگ در دو برش مطالعه‌شده به شناسایی جنس‌ها و گونه‌های جدید منجر شد که برای نخستین‌بار در رسوبات یاختاشین بالایی و بلورین ایران گزارش می‌شوند. بر اساس فوزولینیدهای شناسایی‌شده، سه بایوزون <em>Pamirina darvasica</em>-<em>Sakmarella </em>spp. به سن یاختاشین بالایی، <em>Chalaroschwagerina vulgarisiformis</em> به سن بلورین زیرین و <em>Misselina termieri</em> به سن بلورین بالایی در برش باغ ونگ و دو بایوزون <em>Misellina </em>(<em>Brevaxina</em>) <em>dyhrenfurthi-Chalaroschwagerina vulgarisiformis</em> به سن بلورین زیرین و <em>Misellina </em>cf.<em> termieri</em> به سن بلورین بالایی در برش شش انگشت شناسایی شدند. داده‌های مغناطیس دیرینه و زمان فعالیت‌های ولکانیکی در بلوک‌های سیمرین همراه با شواهد ظهور فوزولینیدها در اواخر پالئوزوئیک نشان می‌دهند زمان بازشدگی نئوتتیس در این بلوک‌ها یکسان نبوده و در بلوک‌های واقع در بخش‌های شمالی مانند ایران، جنوب و مرکز افغانستان و جنوب‌شرق پامیر سریع‌تر از بلوک‌های جنوبی مانند کیانگ تانگ و بائوشان آن انجام شده است. ظهور فونای فوزولینیدی آب‌های گرم عرض‌های جغرافیایی دیرینۀ مناطق استوایی و نیمه‌استوایی مانند verbeekinids و neoschwagerinids طی زمان بلورین در بلوک‌های سیمرین تنها به‌علت حرکت به‌سمت شمال بلوک‌های سیمرین نبوده، بلکه عواملی نظیر گرم‌شدن جهانی در زمان بلورین و همچنین جریان‌های اقیانوسی نیز تأثیرگذار بوده‌اند.