الگوی بهره‌گیری از عوامل پیش‌برنده و بازدارنده‌ها در شکل‌گیری دانشگاه کارآفرین در ایران

Abstract

دراکر (2010)، جامعه کارآفرینانه را در قرن بیست و یکم جانشین تحول بزرگ قرن بیستم، یعنی رفاه اجتماعی می‌داند. در جامعه کارآفرینانه، دانشگاه‌ها نیز باید کارآفرینانه و نوآورانه باشند. هدف این پژوهش، ارائه الگوی بهره‌گیری از عوامل پیش‌برنده و هدایت بازدارنده‌ها در شکل‌گیری دانشگاه کارآفرین در ایران بوده است. این تحقیق از نظر هدف،کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی-پیمایشی است. از جامعه آماری 2142 نفره اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های شاهد، تهران و یزد، 400 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. با مرور مبانی نظری و شناسایی عوامل تأثیرگذار بر شکل‌گیری دانشگاه کارآفرین، پرسشنامه تحقیق تهیه و توزیع شد. بررسی و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS انجام و از آزمون‌های فریدمن و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. در نتیجه، الگویی شناسایی شد که متشکل از 23 عامل در دو گروه عوامل پیش‌برنده و بازدارنده داخلی و محیطی مؤثر در شکل‌گیری دانشگاه کارآفرین است. بالاترین اولویت در بین عوامل پیش‌برنده، مربوط به عامل نگرش افراد نسبت به کارآفرینی و بالاترین اولویت در بین عوامل بازدارنده داخلی و محیطی، ساختار سازمانی و حاکمیت دانشگاه است. با مقایسه عوامل مشخص شد که عوامل پیش‌برنده محیطی نسبت به دیگر عوامل، اهمیت بیشتری دارند؛ در نتیجه برای بهره‌گیری از این الگو جهت شکل‌گیری دانشگاه کارآفرین در ایران لازم است به این عوامل توجه بیشتری شود.