اندازه‌گیری نوآوری در شرکت‌های هلدینگ

Abstract

<strong> </strong>استفاده از ساختار شرکت‌های مادر تخصصی در بسیاری از کشورهای پیشرفته و در کشور ما متداول شده است. تشکیل این شرکت‌ها باعث می‌شود از قِبَل هم­‌افزایی رخ داده میان شرکت‌های زیرمجموعه، ارزشی ویژه خلق گردد. از طرفی، در فضای بی‌ثبات و غیرقابل پیش‌بینی عصر کنونی، آنچه که سازمان‌ها به‌­شدت به آن نیازمندند کسب مزیت رقابتی است و این امر میسر نمی‌گردد مگر با نوآوری و خلاقیت. یکی از کارهایی که شرکت‌های مادر تخصصی برتر دنیا به منظور گسترش خلاقیت و نوآوری در شرکت‌های زیرمجموعه انجام می‌دهند، اندازه‌گیری نوآوری در شرکت‌های زیرمجموعه و انتخاب نوآورترین شرکت و در نهایت تشویق آن شرکت است. در این مقاله به ارائه ابعاد مدلی می‌­پردازیم که به‌­وسیله آن یک شرکت مادر تخصصی می‌تواند شرکت‌های زیرمجموعۀ خود را از نظر میزانِ نوآور بودن، پایش کرده و نوآورترین شرکت را مشخص کند. نوآوری ویژه در این مقاله، به­‌کارگیری روش تحقیق نظریه مبنایی در رسیدن به مدل اندازه‌گیری نوآوری است. مدل استخراج‌شده شامل چهار سطح می‌باشد که در سطح اول دو بعد افزایش درآمد حاصل از فروش محصولات جدید و کاهش هزینه ناشی از به­کارگیری فرایندهای بهینه؛ در سطح دوم دو بعد افزایش آگاهی مشتریان و تأمین‌کنندگان، توسعه شبکه‌ای از همکاران؛ در بعد سوم سه هدف توسعه سبد کسب‌­و­کارها و محصولات، بهبود فرایندهای سازمانی و افزایش آگاهی از فناوری‌ها و روش‌های جدید و در بعد چهارم بهبود محیط کار، استقرار زیرساخت‌های نوآوری و بهبود سیستم‌های جذب و نگهداری کارکنان قرار گرفته است.