تحلیل راهبردی حوزه‌ی فناوری‌های عصبی در کشور

Abstract

حوزه‌ی علوم مغزی به دلیل ارتباط مستقیم با سلامت انسان و نیز کاربردهای فناورانه متنوع آن، از اهمیت فراوانی برخوردار است. فناوری‌های عصبی دارای دورنمای بسیار روشنی هستند و به همین دلیل، کشورهای توسعه یافته با اختصاص بودجه‌های قابل توجه در این زمینه پیش‌رو می‌باشند. به علت نوظهور بودن این فناوری‌ها، تا کنون تحلیل راهبردی مناسبی برای این حوزه در کشور ارائه نشده است. هدف این پژوهش تعیین سطوح آمادگی فناوری و شناسایی و اولویت‌بندی راهبردهای متناسب با وضعیت کشور در حوزه‌ی فناوری‌‌های عصبی است. برای نیل به این هدف، از توزیع پرسش‌نامه بین جامعه‌‌ی آماری شامل 40 خبره‌ی حوزه‌ی فناوری‌های عصبی استفاده شده است. در قسمت تحلیل داده‌ها با استفاده از روش ماتریس SWOT وزن‌دهی به عوامل خارجی و داخلی صورت گرفته و جایگاه راهبردی کشور مشخص می‌گردد. سپس مقایسه زوجی بین راهبردهای مربوطه انجام می‌شود و در انتها، ماتریس برنامه‌ریزی راهبردی کمی راهبردهای منتخب را بر اساس جذابیت، اولویت‌بندی می‌نماید.<br /> با توجه به نتایج بدست آمده، کشورمان در زیرشاخه‌ی واسط مغز به رایانه دارای بیش‌ترین سطح آمادگی فناوری(سطح 6) و در زیر شاخه‌ی واسط مغز به مغز دارای کمترین سطح آمادگی فناوری (سطح1) می‌باشد. همچنین تحلیل راهبردی عوامل داخلی و خارجی حکایت از آن دارد که ایران در حوزه‌ی فناوری‌های عصبی در جایگاه راهبردی محافظه‌کارانه(ضعف-فرصت) قرار گرفته است. 10 راهبرد مرتبط با این جایگاه به صورت مقایسه زوجی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و پس از آن 5 راهبرد منتخب در این مرحله، با استفاده از ماتریس برنامه‌ریزی راهبردی کمی اولویت‌بندی می‌شوند.