تعیین عوامل تأثیرگذار بر میزان تمایل کشاورزان به کشت گیاه دارویی چای ترش در روستاهای استان سیستان و بلوچستان

Abstract

چای ترش در ‌نظام تولید گیاهان دارویی به دلیل سازگاری با شرایط آب و هوایی استان سیستان و بلوچستان در سال‌های اخیر مورد توجه بخش کشاورزی قرارگرفته است. هدف از این پژوهش، تعیین عوامل تأثیرگذار بر تمایل کشاورزان نسبت به کشت چای ترش در استان سیستان و بلوچستان بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی - توسعه‌ای بوده و روش انجام آن پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کشاورزان منطقه ایرانشهر به تعداد 170 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 118 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسش-نامه محقق ساخته جمع‌آوری و با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSSمورد پردازش و تحلیل قرار گرفته‌اند. اعتبار پرسش‌نامه با استفاده اعتبار صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ مورد تأیید قرار گرفته است. نتایج نشان داد که عملکرد به‌ عنوان اصلی‌ترین عامل تداوم کشت چای ترش می‌باشد. مهم‌ترین ویژگی مثبت چای ترش نیاز کمتر به آب در مقایسه با محصولات رقیب آن می‌باشد و خطر سرمازدگی، مهم‌ترین مانع توسعه کشت این محصول محسوب می‌شود. نبود زیرساخت‌های لازم از جمله بازار فروش، ماشین‌آلات برداشت، خدمات مشاوره‌ای فنی و آموزشی و ترویجی و کمبود نیروی کارگری مهم‌ترین موانع توسعه کشت چای ترش در استان سیستان و بلوچستان می‌باشد.