تاثیر آموزش تحلیل رویا (مبتنی بر نظریه‌های تلفیقی رویا پژوهی) بر میزان استرس ادراک شده و توانایی حل مساله زنان جوان

Abstract

تحلیل رویا فنی است که از دیرباز و از روزگاران کهن همواره در باورها و اعتقادات مردم جایگاه بسیار ویژه ای داشته است. رویا با فرآیندی درونی در تلاش است تا به سمت التیام تنش‌ها و آسیب های روانی پیش رود. در حال حاضر تفسیر رویا یکی از روش‌های درمانی روان پویایی به حساب می‌آید. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش تحلیل رویا (مبتنی بر نظریه‌های تلفیقی رویا پژوهی) بر استرس ادراک شده و توانایی حل مساله‌ی زنان بود. جامعه آماری‌شامل دانشجویان زن رشته روان‌شناسی واحد رودهن بود که در فاصله سنی 30 تا 45 سال قرار داشتند. از این جامعه60 نفر به صورت نمونه‌ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. آزمودنی‌ها قبل و بعد از انجام مداخله، از نظر استرس ادراک شده و مهارتهای حل مساله مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش در 5 جلسه‌ی 3 ساعته برنامه‌ی آموزش تحلیل رویا (مبتنی بر نظریه‌های تلفیقی رویا پژوهی) را دریافت کردند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارتهای تحلیل رویا مبتنی بر نظریه‌های تلفیقی رویا پژوهی برمیزان استرس ادراک شده در زنان موثر است اما در توانایی حل مساله گروهها تاثیر معناداری ایجاد نکرده است. به نظر می‌رسد آگاهی از معانی رویاها و افزایش دانش و توجه اشخاص به فضای حاکم بر خواب ها، می‌تواند در کاهش استرس ادراک شده موثر باشد. این پژوهش از نقش تحلیل رویا در کاهش ادراک استرس مراجعان حمایت می‌کند.