بررسی رابطه ی بین بدکارکردی جنسی و عواطف خودآگاه

Abstract

فعالیت جنسی، بخش مهمی از کیفیت زندگی فرد است و به طور خاص، عملکرد جنسی با پریشانی روانی در ارتباط است. باورهای اولیه در مورد رابطه ی جنسی اغلب در رفتار و نقش­های عاطفی ادامه پیدا می­کند حتی برای زنانی که به خوبی آموزش دیده و آگاه هستند. احساس گناه و شرم از جمله عواملی هستند که بدکارکردی جنسی را حفظ می­کنند یا به حفظ آن کمک می­کنند. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین عواطف خودآگاه با بدکارکردی جنسی بود. بدین منظور، طی یک طرح توصیفی، 186 دانشجوی زن متاهل دانشگاه­های شهر اهواز به روش نمونه ی در دسترس انتخاب و از نظر بدکارکردی‌جنسی و عواطف خودآگاه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بین احساس شرم با بدکارکردی جنسی، رابطه ی مثبت معنادار و بین احساس گناه با بدکارکردی جنسی، رابطه ی منفی معنادار وجود دارد. از طرف دیگر، نتایج تحلیل رگرسیون با استفاده از روش گام به گام نشان داد که متغیرهای پیش بین می­توانند 18 درصد از بدکارکردی جنسی را پیش بینی کنند. به نظر می رسد که بدکارکردی جنسی و احساس شرم و گناه با یکدیگر مرتبط هستند.این یافته­ها از نیاز به تمرکز بر عوامل رابطه­ای و روانی در تجربه ی زنان از رابطه جنسی حمایت می­کنند.