مقایسه ی معنای زندگی، افکار خودکشی و تحریفات شناختی در زنان آسیب دیده با و بدون اختلال استرس پس از سانحه

Abstract

اختلال استرس پس از سانحه، مجموعه واکنش­هایی است که فرد به دنبال مواجهه با یک استرسور شدید از خود بروز می­دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی معنای زندگی، افکار خودکشی و تحریفات شناختی در زنان آسیب دیده با و بدون اختلال استرس پس از سانحه بود. بدین منظور طی یک پژوهش مقایسه­ای، 200 نفر از زنان مواجه شده با رویداد آسیب­زا در شهرستان گیلان غرب به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و بر اساس مصاحبه ی بالینی و نمره ی برش بالاتر از 107 در مقیاس اختلال استرس پس از سانحه به دو گروه با و بدون اختلال استرس پس از سانحه تقسیم شدند. دو گروه به صورت انفرادی از نظر معنای زندگی، افکار خودکشی و تحریفات شناختی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) نشان داد که میانگین نمرات گروه افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در متغیرهای معنای زندگی و زیر مولفه­های آن که شامل، معنای حاضر در زندگی، جستجوی معنا در زندگی و تحریفات شناختی به طور معناداری پایین­تر از افراد بدون اختلال استرس پس از سانحه بود اما، در افکار خودکشی و زیر مولفه­های آن، تمایل به مرگ، آمادگی برای خودکشی و تمایل به خودکشی واقعی، میانگین نمرات گروه افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه به طور معنا داری بالاتر از افراد عادی است. به نظر می رسد با توجه به اهمیت وجود معنا در زندگی، افکار خودکشی و تحریف­های شناختی مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه در اولویت کار رواندرمان­گران قرار گیرد. شناختی جهت افزایش وضعیت سلامت روان آنان با اهمیت بیشتری مورد توجه قرار گیرد.